15:40

Widzę świat w kolorze różowym

Widzę świat w kolorze różowym
Witajcie!
 
Wczoraj nadszedł upragniony zakupowy dzień. Wiem, że nie możecie się doczekać zdjęć przerobionej sukienki, ale jeszcze dzisiaj się nie ukażą, bo nie miałam kiedy się za to zabrać. Wracając do tego co kobiety lubią najbardziej (chociaż uważam to za przesąd) dopiero dzisiaj uświadomiłam sobie, że ostatni raz na takich większych zakupach byłam jakieś pół roku temu. Skoro niczego specjalnie nie potrzebowałam, to nie wydaje mi się, żeby wydawanie pieniędzy na siłę było czymś przyjemnym.
 
Ok, przejdźmy do rzeczy. Celem wyprawy były buty sportowe. Takie do codziennego chodzenia. Pomogła mi w wyborze przyjaciółka. Oj ile ona się musiała nacierpieć :D
W końcu zdecydowałam się na firmę adidas. Buty niby z przeznaczeniem do biegania... Może kiedyś je w tej kwestii wypróbuję. Różowe. Są kompletnie różowe. Mają lekkie akcenty szarego i czarnego, ale po za tym są całe mocno różowe. Kolor na zdjęciach nie jest do końca taki jak w rzeczywistości. Ale to jest taki przyjemny odcień i nie przeszkadza mi. Bardziej chodziło mi o wygodę niż kolorystykę. No ale w sumie są bardzo kobiece.
 
Do tego kupiłam jeszcze legginsy w Pull&Bear. Mam takie o podobnym wzorku, ale nie wiedzieć czemu mam słabość do takich printów. No i jeszcze padło na spodenki w New Yorker. Miałam kupować do nich jeszcze taką krótką bluzkę, ale nie zafascynowała mnie na tyle, żeby dać za nią 40 zł. Można by powiedzieć, że nie była warta swojej ceny :)
 
Aaa zapomniałabym. Kupiłam jeszcze skarpetki w Sinsay'u. Tak jakoś zapomniałam wziąć jakiś, a byłam w sandałkach. Do mierzenia adidasów jednak skarpetki są potrzebne.
 
Tak, więc nie przedłużając, zapraszam do oglądania zdjęć :)


Przerwa na jedzonko w PizzaHut ;)





bisou bisou :*
MS

15:13

Pewna sukienka przeszła metamorfozę

Pewna sukienka przeszła metamorfozę
Dzień dobry!

 
 
Mrożona kawa, telewizor, blogger, Glamour... Co tu dużo mówić. Bardzo leniwy dzień. Nie no bez przesady. Byłam jeszcze w Rzeszowie. Szczerze już nie mogę się doczekać zakupów. Krąg poszukiwań butów sportowych zaczynam zawężać. Jeśli nie znajdę jakiś eleganckich na wesele, to nie wpadnę w panikę. Mam buty na tzw. ''wejście" i na przebranie. Nic na siłę. Przecież nie będę kupować butów tylko na jeden raz. Dobrze sobie to wszystko przemyślałam.
 
Na sukience również zaoszczędziłam. Miałam kupować nową, aż w końcu wyszło na to, że zawiozłam długą suknię (sięgała mi do kostek) do krawcowej. Tak wszystko pozmieniałam, że gdy po dwóch tygodniach ją odbierałam to nie mogłam jej poznać. Wszystko wyszło dokładnie tak jak chciałam.

 
Jaka jest historia sukienki?
Kupiła ją moja ciocia. Zaraz po tym oddała ją do krawcowej, aby ją zwężyć. Nigdy nigdzie w niej nie wyszła. Po przeróbce sukienka wysiała cały czas w szafie. Aż w końcu trafiła do mnie. I dalej wisiała w szafie. I nadszedł czas, kiedy wpadłam na świetny pomysł: całkowita przeróbka. Trzeba było ją nieźle skrócić i odpruć coś takiego, co wyglądało jak wykończenie do firanki. Teraz tylko szukam szerokiego, brązowego paska, żeby w pasie było jakieś ciekawe odcięcie, ponieważ  sukienka jest cała kremowa. Myślę, że taki akcent dobrze jej zrobi :)
 
I tak oto zamiast kilkuset złotych wydałam kilkanaście. Myślę, że to była dobra inwestycja. W te wakacje postanowiłam oszczędzać, jak tylko się da. I muszę przyznać, że dzięki ciągłym tekstom mojego chłopaka typu: nie wchodź do sklepu, udaje mi się bardzo dużo kasy zachować dla siebie. Właściwie to ja kazałam mu tak mówić, a on dzielnie się do tego stosuje :)

 
 
bisou bisou :*
MS

19:52

Wracam do życia...

Wracam do życia...
Hej :)
No wiem wiem. Obżarstwo to grzech. Ale ta szarlotka tak słodko się na mnie patrzyła. O bitej śmietanie już nie wspomnę. Uwielbiam bitą śmietanę! Dodaję ją nawet do kawy. Narobiłam Wam smaka? Mam nadzieję, że tak bo właśnie taki miałam dzisiaj zamiar. Robiłam te wszystkie ćwiczenia z Mel B. Ostatnio nawet spróbowałam robić te rozciągające. Ale wierzcie mi... Zrobił się ze mnie ostatnio taki leń, że zaniechałam tych ćwiczeń. Muszę się wziąć w garść i dalej zacząć.

 
W ten weekend mam plany tylko na niedzielę i wiem, że poświęcę czas rodzinie. W następnym tygodniu zapowiadają się zakupy a w roli głównej wystąpią buty. Eleganckie i sportowe. Po co mi? Potrzebuję czegoś wygodnego, delikatnego, ładnego i nie wysokiego (najlepiej na koturnie) co nadało by się na dwudniowe wesele. Nie chce odpaść po jednym wieczorze tylko i wyłącznie z powodu ran na palcach i stopach. Wiadomo jak to bywa. A sportowe przydadzą się ogólnie do chodzenia bo wszystkie jakie mają zaczynają się rozwalać, a niektóre mnie obcierają. Mam nadzieję, że to zakupowe szaleństwo nie będzie mnie dużo kosztować, bo mam teraz spore wydatki. Wszystkiego dowiecie się w swoim czasie.
 
PS. Zaczynam nadrabiać zaległości. Trochę tych blogów obserwuję i nie zawsze wyrabiam na zakręcie :)

Kasia Popowska - Przyjdzie Taki Dzien
 
 
bisou bisou :*
MS

14:16

Robi się zbyt nudno

Robi się zbyt nudno
Nastał na tym blogu taki smutny okres, z takiego powodu iż autorce nic się nie chce. A może to ten uporczywy brak czasu? W roku szkolnym myślałam, że na wakacjach nadrobię blogowe zaległości i jakoś to się wszystko ułoży. Niestety nie jest tak kolorowo jak mogłoby się wydawać. Niby wakacje spędzam w domu. Kompletnie nigdzie nie wyjeżdżam, a jakoś tak nie mogę się z niczym wyrobić. W tamtym roku codziennie jeździłam na rowerze, a teraz? Jak raz na jakiś czas gdzieś się ruszę to jest naprawdę szok. Do Rzeszowa jeżdżę po kilka razy w tygodniu, żeby załatwiać swoje sprawy, przez co też nic nie mogę zbytnio rozplanować. Zwykły wypad na zakupy z przyjaciółką jest dla mnie ogromnym wyzwaniem. A w tym całym rozgardiaszu trzeba jeszcze znaleźć czas dla chłopaka.
 
Albo ja się robię stara, albo te zegarki za szybko się kręcą.
 
Dopiero co rozpoczynały się wakacje... Kiedy to było. Można powiedzieć, że miesiąc temu. A ja dalej jestem w jednym martwym punkcie.


bisou bisou :*
MS

18:57

Preparaty trądzikowe, czyli jak zniszczyć skórę

Preparaty trądzikowe, czyli jak zniszczyć skórę
Witajcie :)
Dzisiaj napiszę kilka słów o trzech kosmetykach do pielęgnacji twarzy i o mojej walce z delikatnym trądzikiem.

Iwostin Purritin Emulsja matująca
No niby matuje (bardzo mało i nie trwale), ale jakiegoś wpływu na trądzik nie zauważyłam. Szczerze mówiąc nie wiem czy czasami nie powoduje wręcz powstawania trądziku. Nie mam na to konkretnych dowodów, ale tak mi się właśnie wydaje, bo mnie trochę po nim wysypało. Nie wiem czy go polecić czy nie. Nie umiem się wypowiedzieć na temat tego kosmetyku.

Ziaja kuracja antybakteryjna
Krem redukujący niedoskonałości. Hmm… No ja tam niczego nie zauważyłam. Naprawdę niczego. Nie nawilża, nie wpływa na wypryski, nie matuje. W ogóle to nie wiem czy ma jakieś pozytywne lub negatywne działanie. Taki kremik... Nie nadaje się do niczego.



Green Pharmacy Delikatny żel do mycia twarzy
Żel stosunkowo jest tani, w bardzo fajnym opakowaniu z pompką. Pachnie zieloną herbatą. Rzeczywiście kosmetyk jest delikatny. Idealnie oczyszcza skórę nawet jeśli jest na niej makijaż. Nie ściąga skóry, aczkolwiek nie wiem od czego to zależy, bo czasami zdarza mu się to zrobić. Występuje to jednak bardzo rzadko. Ogólnie bardzo dobry kosmetyk, ale jakiś och! i ach! nie będzie, ponieważ konsystencja się trochę rozlewa jak w przypadku żelu z Białego Jelenia, z tym, że ja już nauczyłam się go używać. Po prostu zwykły, fajny żel.

Od lat (jak to bywa w moim wieku) mam problem z trądzikiem. Czasami większy, czasami mniejszy, ale zawsze jakiś jest. Na rynku kosmetycznym jest zatrzęsienie preparatów do walki z tą chorobą skóry. Stosowałam już wiele żelów, peelingów (tak na marginesie to nimi można sobie dobrze skórę zniszczyć), maseczek, kremów nawilżających, matujących i bla bla bla. Nie wiem czy jest osoba na świecie, której to pomogło. No może się i taka znajdzie, bynajmniej mi takie specyfiki nic nie dały. Wręcz przeciwnie. Można powiedzieć, że przez lata wywaliłam masę pieniędzy w błoto.

Ludziom zawsze się wydaje, że gdy wydadzą 18 zł (razy 3, w zależności od ilości preparatów) raz na dwa tygodnie przez kilkanaście lat to wyjdzie im taniej niż gdyby poszli do lekarza i zapłacili w aptece 70 zł raz na dwa miesiące (kuracja przez 2-3 lata). Ja myślałam dokładnie tak samo. Dopiero gdy doszło do ropnych zmian na skórze postanowiłam, że pójdę do dermatologa. Dostałam antybiotyk w kremie i na ponad pół roku miałam praktycznie spokój z trądzikiem. Tylko raz na jakiś czas pojawiała się mała czerwona kropeczka, ale baaardzo rzadko. Dopiero niedawno trądzik powrócił, chociaż wiem, że to trochę moja wina, bo nie dopilnowałam dobrego stanu skóry. Ale przynajmniej teraz nie biegnę do drogerii tylko staram się najpierw umówić z lekarką, która zajmuje się moją chorobą.

Oczywiście nie mówię, że każdy lekarz jest wspaniały. Ja akurat mam sprawdzoną lekarkę, ale niektórzy mogą Wam zapisać leki, które będą kosztowały kilkaset złoty a wcale nie pomogą. Mogą Wam również przepisać tabletki hormonalne. Dobrze wybierzcie swojego lekarza.


Bisou  bisou :*
MS

16:57

Amore, amore! - coś o bardzo nudnej książce.

Amore, amore! - coś o bardzo nudnej książce.
Ostatni raz byłam tutaj.. w piątek? Może w sobotę? W niedzielę na pewno nie. Wakacje uciekają mi w tak szybkim tempie, że sobie nawet tego nie wyobrażacie. Przedstawić Wam mój plan dnia? Do południa gotuję obiad, albo robię coś innego ale równie pożytecznego. Po południu się uczę lub jadę do Rzeszowa (w rzadkich przypadkach wybieram się na rower). A wieczorem albo jestem na tyle wykończona, żeby iść od razu do łóżka, albo idę na randkę. I tak w kółko. Wczoraj, gdy w końcu był wolny dzień od czegokolwiek o 13 wyszłam z domu. Nie ważne gdzie byłam i co robiłam. Byłam w swoim żywiole. Praktycznie większą połowę dnia (późnym wieczorem wróciłam do domu) byłam z chłopakiem.
 
To tak tylko w skrócie opisałam moje ostatnie dni.
 
 
 
Maria Carmen Morese
"Amore, amore! Miłość po włosku"
 
Za recenzję tej książki zabieram się od kilku tygodni. Niektórzy pewnie uważają, że skoro nie przeczytałam jej do końca to nie mam prawa wypowiadać się na jej temat. Jednak się trochę wypowiem.
Kupiłam ją za jakieś 12 zł. Taka promocja mi się trafiła. Myślałam, że to będzie takie fajne romansidło, lekka książka na lato. Trochę się przeliczyłam. W miarę gdy ją czytałam wydawało mi się, że autorka pisała w zasadzie to, co się jej przypomniało. Nigdy nie wiedziałam czy jest zima, czy może już wiosna. A potem okazało się, że doszliśmy już do lata cały czas patrząc wstecz. Na początku jeszcze to jakoś w miarę szło, ale później to była czysta katorga. Zatrzymałam się na stronie 148 i nie dałam rady pójść dalej.
 
Historia głównej bohaterki, która w połowie jest Włoszką i wylatuje do swojego drugiego kraju, jest nadzwyczaj banalna. Żadnych młodych uwodzicielskich facetów. Mamy do czynienia z ogromem starych erotomanów, pragnących zdradzać swoje żony na prawo i lewo. Pojawia się motyw "marmoladowej kobiety", która ma być na każde skinienie mężczyzny i powinna się dostosowywać do każdej sytuacji tak jak on sobie tego życzy.
 
Wierzcie mi... wieje nudą na kilometr. Nie skończę jej już. Ta książka jest gorsza od jakiejkolwiek lektury. Przeczytałam opinie w Internecie i wiem, że nie tylko mi się nie podoba.
Jak chcecie to sami spróbujcie, ale szczerze nie polecam :)
 


 
PS. Wolałabym, żeby Argentyna wygrała :(
 
 
bisou bisou :*
MS

18:34

W wolnym czasie robi się wiele głupot

W wolnym czasie robi się wiele głupot
"Sprzęgło jest jak facet - trzeba mieć je pod kontrolą" - tekst wczorajszego dnia :)
 
Po upalnych dniach orzeźwienie zawsze się przyda. Dzisiaj właśnie jest taki dzień. Nic nikomu nie chce się robić, a większość dnia spędzamy na słodkim leniuchowaniu. Oczywiście Ci, którzy mają wakacje. Wybaczcie, ale osób pracujących raczej nie dotyczy ten stan błogości.
 
Uzupełniam gotowcowe posty, czytam moją wakacyjną "biblię" i robię mały porządek w pokoju. Wczoraj, gdy był w nim wielki bałagan, pewna osoba mnie zaskoczyła trochę i wydało się, że od poniedziałku do soboty (włącznie) panuje u mnie nieogarnięty chaos.  Nie poddaje się jednak i cały czas dzielnie z nim walczę.
 
 
 
Jeśli chodzi o kosmetyki to nie dokupuję nowych (poza suchym szamponem) i cały czas staram się zużywać te co mam. Różnie mi to wychodzi. Czasami nie chce mi się po prostu robić jakiegoś balsamowania, nakładanie masek na włosy czy olejku. W dzień nie mam na to czasu. Wieczorem widzę się z chłopakiem, a po powrocie do domu marzę tylko i wyłącznie o szybkim prysznicu i błogim śnie. Może i zrobiłam się trochę leniwa, ale to chyba dlatego, że jedyne czego pragnę to porządnie wypocząć. Nawet nie muszę nigdzie wyjeżdżać. Chcę mieć tylko spokój :)
 
 
No i jeszcze powinnam zdać sprawozdanie z tych ćwiczeń Mel B, o których kiedyś mówiłam. Jeśli chodzi o pośladki to muszę przyznać, że znacznie się podniosły. Nie chodziło mi o to, aby efekty zostały zauważone, a raczej robiłam je po to, ażeby mieć z tego przyjemność. Żebym sama zauważyła, że  coś się zmieniło we mnie. Skoro mam do tego możliwości, to czego ich nie wykorzystać? Teraz już nie robię ćwiczeń codziennie, ale co dwa-trzy dni i w zupełności mi to wystarcza. A brzuch? Zaniechałam robienia ćwiczeń na tą część ciała. Większość z nich jest w połączeniu z ruszaniem nogami, a mi przeskakuje cały czas kość w biodrach i wcale nie jest to przyjemne. Miałam kiedyś z nimi problemy i wolę ich nie nadwyrężać, dlatego też postanowiłam się trochę wstrzymać. Te ćwiczenia, które daję radę zrobić to robię :)
 
 
Na koniec piosenka, która bardzo wpadła mi w ucho :)
 
Ariana Grande - Problem ft. Iggy Azalea
 
 
bisou bisou :*
MS

22:02

Koncert Grzeszczak i Blue Cafe

Koncert Grzeszczak i Blue Cafe
A wiecie... Dzisiaj nie miałam nic pisać. Wydawało mi się, że dodawanie posta co dwa dni, to odpowiedni okres czasu. Ehhh. A co mi tam. Dodam i dzisiaj. Nie mogłam się doczekać aż Wam to pokażę. Wczoraj wraz z ukochanym udaliśmy się na koncert Sylwii Grzeszczak i Blue Cafe.
Było świetnie! Wspólnie stwierdziliśmy, że Sylwia należy do tych piosenkarek, których głos brzmi o wiele lepiej na żywo. Prosty strój, prosta piosenkarka a mimo to było naprawdę świetnie. Brzmienie czadowe.
A Blue Cafe? Takie to trochę bardziej było show niż normalny koncert chyba, no ale świetnie się bawiłam i potańczyć do tych piosenek też można było :)
 
aaa zapomniałabym. Na początku jak przyjechaliśmy występował duet akrobatyczny z Rzeszowa, który wygrał 5 edycję Mam Talent, czyli Delfina i Bartek :)

 














bisou bisou :*
MS

12:22

Trudno coś napisać

Trudno coś napisać
 
Od tygodnia próbuję napisać recenzję książki o włoskiej miłości i nie mogę się do tego zabrać. Nie z braku czasu. Po prostu książka jest dosyć dziwna. Jakoś nie mogę się do niej przekonać. Utknęłam w martwym punkcie, który znajduje się na stronie 148. Nie mogę pójść dalej. Z tego wszystkiego zabrałam się za Paula Coelho. No cóż. W porównaniu do tej książki o miłości to Coelho bije ją na głowę. Od razu widać jaka ogromna różnica jest między zwyczajnym pisarzem, a tym znanym.


Dzień zapowiada się upalnie. W południe rower. Wieczorem koncert Sylwii Grzeszczak. Wakacje ruszają pełną parą, a ja zamierzam je dobrze wykorzystać.
 
Cher Lloyd - Sirens   



Miłej niedzieli :)
 
bisou bisou :*
MS

16:28

Grace Kelly - księżna Monako

Grace Kelly - księżna Monako

Grace Patricia Kelly

czyli

Grace Grimaldi, księżna Monako
 


Amerykańska aktorka, zdobywczyni Oscara za rolę w filmie „Dziewczyna z prowincji”, od 18 kwietnia 1956 do 14 września 1982 księżna Monako jako żona księcia Rainiera III.

13 września 1982 księżna Grace i jej córka, księżniczka Stefania ucierpiały w wypadku samochodowym. Grace, mająca 52 lata, doznała ataku apopleksji i straciła panowanie nad pojazdem. Pogrzeb Grace Kelly odbył się 18 września 1982 w Katedrze Świętego Mikołaja w Monako. W ceremonii uczestniczyło czterystu gości, w tym reprezentanci zagranicznych delegacji. W imieniu brytyjskiej rodziny królewskiej do Monako przybyła księżna Walii, Diana, która sama zginęła w wypadku samochodowym piętnaście lat później. Książę Rainier, który nie ożenił się ponownie, po śmierci w 2005 roku został pochowany u boku swojej żony.

14 maja 2014 podczas festiwalu filmowego w Cannes miała miejsce premiera filmu zatytułowanego „Grace księżna z Monako”, którego reżyserem był Olivier Dahan. Obraz miał być dziełem biograficznym na temat życia księżnej Monako, a skupia się głównie na kryzysie w małżeństwie aktorki i księcia Monako w latach 60. XX wieku. Główną rolę w produkcji zagrała Nicole Kidman.

 
Głównym sekretem zjawiskowego wyglądu Grace była nieprawdopodobna klasa, którą dostrzec można było w każdym jej geście. Alfred Hitchcock mówił, że Grace miała w sobie jakąś niebywałą seksualną elegancję. Jako studentka Grace utrzymywała się z pracy modelki - jej piękna twarz reklamowała m.in. narzędzia gospodarcze, piwo i środki przeciwko ukąszeniom owadów.

Makijaż: Pierwsze, co w wizerunku księżniczki przyciąga uwagę to jej usta. Aktorka nie czuła się niekomfortowo bez pomalowanych oczu, jednak wargi zawsze musiała mieć pomalowane nawilżającą pomadką w kolorze karminowej czerwieni. Grace mogła pochwalić się idealnym kształtem ust. Poskreślała więc go konturówką w odcieniu takim samym, jak szminka. Jeśli poprawiała makijaż, podobno częściej kontrolowała usta, niż pudrowała nosek.

Rzęsy i brwi: Oprawa oczu Grace Kelly to kolejny powód do zazdrości. Idealne łuki brwi gwiazda osiągała dzięki miękkiej, brązowej kredce, którą zawsze starannie rozcierała. Gwiazda zazwyczaj malowała czarną kredką jedynie górną powiekę. Grace twierdziła, że nie ma zbyt długich rzęs, więc lubiła podkręcać je zalotką.

 
Cera: Jasna i nieskazitelna cera to znak rozpoznawczy Grace Kelly. Choć księżniczka mieszkała w słonecznym Monako, unikała słońca, by nie przyciemniło jej porcelanowej karnacji. Dzięki temu, że nigdy nie narażała się na działanie promieni słonecznych, nie miała problemów ze zbyt suchą cerą.

Kolory: Minimalistyczny makijaż Grace Kelly pomógł jej zdobyć miano najbardziej klasycznej piękności wszechczasów. Aktorka nigdy nie używała kolorowych cieni do powiek, ani wyrazistego odcienia różu. Gwiazda zawsze sięgała po neutralne odcienie - jasny brąz, delikatny róż i subtelną czerwień.

Strój ślubny: Na ślubie cywilnym, który odbył się w sali tronowej pałacu Monako w dniu 18 kwietnia 1956 roku, Grace zachwyciła w żakiecie i spódnicy za kolano wykonanej z beżowej koronki. Suknia ślubna, którą Grace założyła na ceremonię kościelną, przeszła już do historii. Gorset kreacji wykonany był z koronki antycznej, a wysoki pas z jedwabiu w kolorze kości słoniowej. Z jedwabiu wykonana była również spódnica, z kolei tiulowy welon ozdobiony był koronką. Była to najkosztowniejsza kreacja, jaką kiedykolwiek uszyła Helen Rose.
 
 
Jako Księżniczka Monako Grace wybierała jeszcze bardziej stonowane, eleganckie zestawy. obecnie naśladują największe domy mody w kolekcjach haute couture - Lanvin, Dior, Balenciaga, Givenchy, Chanel, Yves Saint Laurent.


bisou bisou :*
MS
Copyright © 2016 I am Journalist , Blogger